Wyprawa na Grodzisko i Biskupią Górkę
WoM2 - Wszystko o Metin2 |
Pieszą wędrówkę można rozpocząć od przystanku tramwajowego Brama Oliwska. Wprawdzie po samej Bramie, jak i Bramie Siedleckiej (Ogrodowej) nie pozostało śladu, lecz warto wspomnieć o tych budowlach, które były fragmentami umocnień łączących Bastion Zbawiciela z Wisłą. Część tych fortyfikacji powstałych na przestrzeni XVII-XIX w. jest zachowana do dzisiejszego dnia. Odcinek od Grodziska do Wisły miał nazwę Ciągu Oliwskiego, lecz fragment ten pominiemy i podążymy w kierunku południowym, skrajem Wysoczyzny Gdańskiej. Z ulicy Gen. Henryka Dąbrowskiego wkraczamy na Gradową, aby malowniczą trasą obejść fortyfikacje Grodziska, które są dobrze oznaczone i opisane (m.in. w przewodniku turystycznym Grzegorza Niewiadomego, Grodzisko w Gdańsku, Gdańsk 2006). Z Góry Gradowej proponuję zejść ścieżką wzdłuż Bastionu Neubauera i zachowanej części dawnej fosy mokrej, obecnie ogrodzonej i wzmacnianej. Fosa ta ciągnęła się aż do Bastionu Piaskowego (na terenie Szpitala im. Kopernika) i flankowała Bramę Siedlecką przechodząc w fosę suchą. Bastion Piaskowy sąsiaduje z Bastionem Strakowskiego usytuowanym w okolicach kościoła pw. Chrystusa Króla. Oba można obejrzeć wędrując ulicą Pohulanka, która wijąc się jak serpentyna, prowadzi do gdańskiej dzielnicy Chełm. Proponuję jednak zboczyć z niej i piaszczystą dróżką Kolonia Studentów wdrapać się na Biskupią Górkę. Po zach. stronie dróżki można jeszcze odnaleźć ziemne umocnienia lunet Cafarellego i Delzous pamiętające czasy napoleońskie (przy pierwszej z nich są prowadzone roboty ziemne). Przecinamy ul. Lubuską (dawną Langstrasse – główną drogę Immediat-Stadt Stolzenberg z okresu rozbiorów) i dochodzimy na rozległy teren boiska sportowego zawiadywanego przez MOSiR. Rekreacyjne place powstały w wyniku akcji zagospodarowywania terenów pofortecznych w okresie II Wolnego Miasta Gdańska i z czasem odzyskają dawną świetność. Tereny sportowe wtapiają się w ciąg umocnień Biskupiej Górki (Bastiony Vigilance, Pośredni, Ostroróg, Zbawiciela), które same w sobie stanowią unikatową kartę architektury obronnej i warto poświęcić im więcej czasu. Zresztą czekają na swoje odkrycie, podobnie jak i ulice Pogórza (np. Na Stoku, Zaroślak) uwiecznione w polskim filmie fabularnym „Walet pikowy”. Docieramy do ul. Stoczniowców, gdzie można zakończyć wycieczkę wsiadając do autobusu nr 108. Wytrzymałych zachęcam jednak do obejrzenia autentycznego fortu z XIX wieku. W tym celu kontynuujemy spacer ul. Cmentarną oddzielającą dwa cmentarze – komunalny (Nowy Salwator) i żydowski oraz prowadzącą, po przekroczeniu ulicy Cienistej, do stromej Kolonii Anielinki. Pokonując ją dotrzemy do popruskiego Fortu Jezuickiego, skąd rozpościera się przepiękny widok na Gdańsk (m.in. na Stare Szkoty, kościół św. Ignacego). Stąd ulicą Brzegi wracamy do śródmieścia wzdłuż Kanału Raduni. A króciutki opis – niech służy spacerowiczom niczym busola.
Dorota Kaczmarek
Mapka spaceru, którego przebieg jest zaznaczony czarnymi kropkami.
Dorota Kaczmarek
